Συνέλευση στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών. Μισθοί δικαιώματα και συμβάσεις δεν χαρίζονται, κατακτιόνται.

Το παρακάτω πλαίσιο κατατέθηκε απο την Ταξική Πορεία στη Συνέλευση του ΣΜΤ στις 29/3

Μισθοί δικαιώματα και συμβάσεις δεν χαρίζονται, κατακτιόνται.

Παρά τις προεκλογικές ψευτοπαροχές και την αύξηση-ψίχουλα του κατώτατου μισθού, η εξοργιστική κυβερνητική προπαγάνδα για το τέλος των μνημονίων συντρίβεται καθημερινά μπροστά στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση του λαού μας.

Η κυβέρνηση από τα τέλη του καλοκαιριού έχει βάλει τη χώρα στο πρόγραμμα μεταμνημονιακής ενισχυμένης εποπτείας. Συνεχίζει την εφαρμογή εκατοντάδων δυσβάσταχτων αντιλαϊκών μέτρων, ενώ φυσικά δεν θα σταματήσουν τριμηνιαίοι έλεγχοι από τους λεγόμενους θεσμούς. ώστε να επιτυγχάνονται αιματηρά πλεονάσματα σε βάρος του λαού μας. Το κυβερνητικό αφήγημα για το «τέλος των μνημονίων» δεν σημαίνει τίποτε άλλο πέρα από τη συνέχιση και την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής και το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από τον ιμπεριαλισμό.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου βρίσκονται στριμωγμένοι ανάμεσα στη μέγγενη της ανεργίας και τη δυσβάσταχτη επίθεση στο οικονομικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Οι εισφορές των μηχανικών είναι στα ύψη και οι μισθοί συμπιέζονται προς τα κάτω. Όλα αυτά συμπληρώνονται από την εργοδοτική αυθαιρεσία –με απολύσεις εγκύων, δακτυλικά αποτυπώματα και καταστρατήγηση κάθε δικαιώματος ελευθερίας στους εργασιακούς χώρους– και την εργοδοτική τρομοκρατία.

Η ανυπαρξία συλλογικής σύμβασης στον κλάδο κάνει αυτήν την κατάσταση ακόμη χειρότερη. Χτυπάει την ενιαία και συλλογική έκφραση του κλάδου και κάθε συνάδελφος διαπραγματεύεται με δυσμενείς όρους και μόνος του τους εργασιακούς όρους και την αμοιβή του. Αυτός βέβαια είναι και ο ένας λόγος που οι εργοδοτικές οργανώσεις αρνούνται να διαπραγματευτούν για νέα συλλογική σύμβαση. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο είναι ότι ο κυριότερος λόγος είναι ότι απουσιάζει η μαζική οργανωμένη αγωνιστική παρουσία του κλάδου. Η συλλογική σύμβαση δεν πρόκειται να μας παραχωρηθεί· θα την κατακτήσουμε μέσα από μαζικούς επίμονους και αποφασιστικούς αγώνες. Όμως, τέτοιους αγώνες δεν μπορούμε να δώσουμε όταν κυριαρχούν αντιλήψεις που  –πέρα από κάθε έννοια ταξικής ενότητας– αντιμετωπίζουν το σωματείο ως παραταξιακό εργαλείο. Που μιλούν για «ταξικά σωματεία», ενώ στην πραγματικότητα προωθούν τη διάσπαση του εργατικού κινήματος και του κλάδους μας.

Είναι οι ίδιες αντιλήψεις που έχουν οδηγήσει την εργατική τάξη στην αποσυγκρότηση και το εργατικό κίνημα από υποχώρηση σε υποχώρηση. Τα επεισόδια εκφυλισμού που είδαμε με αφορμή το 37^ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ είναι αποτέλεσμα τέτοιων αντιλήψεων. Της απουσίας της εργατικής τάξης από τις διαδικασίες του εργατικού κινήματος. Της κυριαρχίας των αστικορεφορμιστικών δυνάμεων και του εξαρτημένου, κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού. Δυνάμεις και απόψεις που με τη στάση τους νομιμοποιούν κάθε είδους παρέμβαση των κρατικών μηχανισμών στο συνδικαλισμό.

Κόντρα σε αυτές τις αντιλήψεις, οι εργαζόμενοι του κλάδου μας πρέπει να δώσουν μέσα από το σωματείο ενιαίο και συντονισμένο αγώνα με στόχο την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αυξήσεις στους μισθούς και βελτίωση των όρων δουλειάς, αλλά και με στόχο την απόκρουση και ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων.

·         Συσπείρωση και αγώνας για την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς

·         Ενιαίος μαζικός αγώνας  ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα!

·         Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας!

·         Ελεύθερος, ανεξάρτητος από το κράτος, συνδικαλισμός!