Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,
όπως και οι προηγούμενες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για λογαριασμό ΕΕ, ΔΝΤ και αστικής
τάξης, υλοποιεί την άθλια πολιτική της επισφάλειας και της ευελιξίας σε
ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, επιχειρώντας να εμφανιστεί ως “προστάτης των φτωχών
και των αδυνάτων” που τους “δίνει μια δουλειά”, ακριβώς για να τους κρατά
ελεγχόμενους και ανήμπορους. Όμως το δικαίωμα στη ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ δεν χαρίζεται από καμμιά αστική κυβέρνηση αλλά καταχτιέται
και διασφαλίζεται από τους μόνους αρμόδιους: τους ίδιους τους εργαζόμενους και
την πάλη τους. Το ίδιο και η εφαρμογή των εργατικών δικαιωμάτων σε όλα τα
επίπεδα, από το ωράριο και τα καθήκοντα, μέχρι το μισθό και τις
συνδιακαλιστικές ελευθερίες.
Αλλά δε φτάνουν όλα
αυτά. Με ευθύνη της κυβέρνησης αυτοί οι εργαζόμενοι μένουν και απλήρωτοι
γιατί οι νόμοι που ψηφίζονται κι εφαρμόζονται δεν προβλέπουν την παραμονή τους
στη δουλειά μετά τη λήξη των συμβάσεών τους αλλά μέχρι το πολύ 24 μήνες,
ακριβώς για να μη θεμελιώνουν δικαίωμα μονιμοποίησης. Το ίδιο κι οι εργολαβικοί
που επαφίονται στη καλή θέληση των αφεντικών τους, με τις διοικήσεις και την
κυβέρνηση να τους κάνει πλάτες. Την ώρα που οι υγειονομικές ανάγκες του λαού,
εξαιτίας των αντιλαικών μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται, αυξάνονται
συνεχώς, ο αριθμός των εργαζομένων στον τομέα της κρατικής περίθαλψης βαίνει
σταθερά μειούμενος, παρά τις τυμπανοκρουσίες της κυβέρνησης για δήθεν
χιλιάδες προσλήψεις που αποτελούν υποσχετικές χωρίς αντίκρισμα και φτηνή
προπαγάνδα.
Η συνδικαλιστική
ηγεσία κατά καιρούς “θυμάται” κι αυτούς τους εργαζόμενους και κάτω απ' τη δική
τους πίεση αναγκάζεται να πραγματοποιεί κάποιες κινητοποιήσεις για τα μάτια του
κόσμου, για εκτόνωση κι εκλογική φθορά της κυβέρνησης. ΑΔΕΔΥ και ΠΟΕΔΗΝ
δεν τους δέχονται όλους ως πλήρη μέλη στη δύναμή τους, ενώ είναι με πρωτοβουλία
των όποιων πρωτοβάθμιων σωματείων ανοιχτή η συμμετοχή των εργαζόμενων με
ευέλικτες μορφές απασχόλησης στη ζωή και τη δράση τους. Έτσι, όχι μόνο δε
διασφαλίζεται η ενότητα αλλά βάλλεται ευθέως η αποτελεσματικότητα των αραιών
και ασύνδετων μεταξύ τους πλέον κινητοποιήσεων.
Μόνιμοι κι
εργαζόμενοι με ευέλικτες μορφές δουλειάς χρειάζεται από κοινού ν' αντιπαλέψουμε
την αντεργατική κι αντιλαική πολιτική των φορέων της επίθεσης που στρέφεται
ενάντια τόσο στο δικαίωμα του λαού στην ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ όσο
και στα δικαιώματα και κατακτήσεις όσων δουλεύουν στον κρατικό τομέα της
περίθαλψης. Ν' απαιτήσουμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και την
μονιμοποίηση όλων των ελαστικά εργαζόμενων. Με συνελεύσεις, τοπικές
κινητοποιήσεις και πανελλαδικές απεργίες να βάλουμε τέλος στο άθλιο καθεστώς
της επισφάλειας. Γιατί το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή δεν παζαρεύεται!
•
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ!
•
ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!
•
ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!
•
ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΕ, ΔΝΤ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου