ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ: 20 ΙΟΥΛΙΟΥ

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε οι εργαζόμενοι του επισιτισμού (όπως και το σύνολο των εργαζομένων) υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα να βρεθούμε μαζικά και να οργανώσουμε την πάλη μας. Ενάντια στις δύσκολες εργασιακές συνθήκες που βιώνουμε και διαρκώς χειροτερεύουν. Η μαύρη και απλήρωτη εργασία, οι υπερωρίες και η καθημερινή τρομοκρατία της απόλυσης έχουν γίνουν καθεστώς. Οι άδειες και τα δώρα έχουν πάει εδώ και καιρό περίπατο, ενώ οι μισθοί δεν φτάνουν ούτε για τις βασικές μας ανάγκες.

Αυτή η κατάσταση δεν αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά αγγίζει το σύνολο του χώρου μας, όπου οι συνθήκες για όλους μας είναι πάνω κάτω οι ίδιες: άθλιες. Όλο και μεγαλύτερη είναι η εκμετάλλευση που βιώνουμε προκειμένου η εργοδοσία να αυξάνει συνεχώς τα κέρδη της. Εργοδοσία που εξακολουθεί να βρίσκει πάτημα στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που προωθεί το ένα αντεργατικό μέτρο μετά το άλλο. Μια πολιτική που υπό τις προσταγές του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου έχει τσακίσει κάθε εργατικό δικαίωμα, έχει πρακτικά καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έχει προωθήσει την απελευθέρωση των απολύσεων και τη μείωση των μισθών.

Δεν είμαστε φίλοι με την εργοδοσία, δεν είμαστε «μια παρέα» όπως λένε και σίγουρα δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Όσο κι αν θέλουν να δημιουργούν ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων και να μας διασπούν, γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι μόνοι που μπορούν να μας καταλάβουν, να μας στηρίξουν σε μια πιθανή απόλυση, να καταγγείλουν τους θανάτους συναδέλφων και τα εγκλήματα των εργοδοτών είναι οι συνάδελφοί μας στο χώρο μας και συνολικά στο χώρο του επισιτισμού.

Υπάρχει άλλος δρόμος… αυτός της μαζικής και οργανωμένης πάλης!

Γνωρίζουμε πως είναι δύσκολο για τους εργαζόμενους σε τέτοιες συνθήκες τρομοκρατίας να απεργήσουν ή να χάσουν κάποιο μεροκάματο. Όπως επίσης γνωρίζουμε πως μια μέρα δεν αρκεί για να κερδίσουμε τη ζωή μας. Είναι σημαντικό όμως, απέναντι στην κανονικότητά τους που μας θέλει σκυφτούς και υποταγμένους, χωρίς κανένα δικαίωμα, εμείς να σηκώσουμε κεφάλι και να δείξουμε για ακόμη μια φορά πως οι εργαζόμενοι δεν αποδέχονται αυτήν την κατάσταση της φτώχειας και της εκμετάλλευσης. Η επίθεση αυτή δεν θα σταματήσει, εάν εμείς δεν βάλουμε φρένο στα σχέδιά τους. Είναι αναγκαίο να οργανώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας. Να συμβάλουμε ώστε τα σωματεία μας να γίνουν υπόθεση των εργαζομένων. Με όπλο την απεργία να βγούμε μαζικά στο δρόμο και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας!

• Όχι στην απλήρωτη και μαύρη εργασία,
  όχι στις απλήρωτες υπερωρίες!
  
  
• Όχι στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία!
  
  
• Ανθρώπινοι ρυθμοί δουλειάς!
  
  
• Διεκδικούμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις, τέτοιες που να καλύπτουν τις ανάγκες μας!