Η παρέμβαση της Ταξικής Πορείας στις εκλογές σωματείων νοσοκομείων

Εκλογικές διαδικασίες διεξάγονται μέσα στον Ιούνιο σε μια σειρά νοσοκομεία της Αθήνας. Το κλίμα είναι ιδιαίτερα «πεσμένο» ως αποτέλεσμα όχι φυσικά της έλλειψης προβλημάτων για τους εργαζόμενους αλλά της απροθυμίας των κυρίαρχων πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων να τα θέσουν στην πρώτη γραμμή συζήτησης, απόφασης κι αντιμετώπισής τους.

Ενώ η επίθεση ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου και κυβέρνησης κλιμακώνεται έχοντας γίνει καθημερινό φαινόμενο, τα συνδικάτα του χώρου της κρατικής περίθαλψης «περί άλλα τυρβάζουν», αφήνοντας ουσιαστικά ελεύθερο το πεδίο στις δυνάμεις του συστήματος να σχεδιάζουν και να προωθούν την αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική τους. Λίγες μέρες πριν, ακόμη και κατά τις εκλογές, η πολιτική συζήτηση-αντιπαράθεση αποφεύγεται σκόπιμα, επιτείνοντας την διαδικασία αποσυγκρότησης των συνειδήσεων και των απαντήσεων που απαιτούνται. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις είτε δεν γίνονται καθόλου είτε «πραγματοποιούνται» με 20-30 εργαζόμενους σε σύνολο εκατοντάδων.

Μέσα σ’ αυτό το άσχημο κλίμα, οι δυνάμεις της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ προσπαθούν να θέσουν τα πραγματικά επίδικα και να χτυπήσουν τη λογική της ανάθεσης, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας. Με βασική κατεύθυνση την αντίσταση-διεκδίκηση και την πολιτικοποίηση της σκέψης και της δράσης, επιχειρούν να επαναφέρουν τη συζήτηση για το 4ο μνημόνιο και τα πρόσφατα ψηφισθέντα μέτρα καταβύθισης του λαού και των εργαζομένων, την έλλειψη προσωπικού και τον αγώνα για διορισμούς μονίμων και μονιμοποιήσεις των ελαστικά απασχολούμενων, την αξιολόγηση και την κινητικότητα-απολύσεις, την εισοδηματική φοροληστρική επέλαση και την ανάγκη πάλης για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.

Στην ίδια κατεύθυνση ανοίγουν την αντιπαράθεση στις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχρονική ευθύνη τους να βάζουν πλάτη στο πέρασμα των βάρβαρων πολιτικών, χωρίς να χαρίζονται σε δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και με την μεταρρυθμιστική γραμμή τους επιτείνουν τη διάλυση και την αποσυγκρότηση. Οι «μεταγραφές» που παρατηρούνται από τις μικρότερες εκλογικά δυνάμεις προς τις μεγαλύτερες της Αριστεράς είναι ενδεικτικές για την «απελπισία» που διακατέχει ένα δυναμικό στη σημερινή φάση.

Επιχειρώντας να αναδείξουν όλα αυτά τα ζητήματα και να στηριχθούν από ένα κομμάτι των εργαζομένων σε μια τέτοια αντίληψη και πρακτική στάση -αλλά και στηρίζοντάς τους με τη σειρά τους- οι δυνάμεις της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ήδη παρέμβηκαν στο ΚΑΤ, ενώ σειρά έχουν το ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ και το ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ. Όσο κι αν η παρατεινόμενη κινηματική απραξία δεν βοηθά, οι ψήφοι προς τις δυνάμεις αυτές είναι πάντα ευπρόσδεκτες, αρκεί φυσικά να μη μένουν μόνο εκεί αλλά να «δένουν» με την εργασιακή και ευρύτερα κοινωνική συμπεριφορά. Και αυτό εξακολουθεί να παραμένει μόνιμα και σταθερά το μεγάλο στοίχημα!