Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που οι εργάτριες και οι εργάτες της Σκοτ, χημικής βιομηχανίας που βρίσκεται στη Μάνδρα Αττικής, κατέβηκαν σε απεργία για να παρθούν πίσω οι απολύσεις των συναδέλφων τους.
Καμιά διασφάλιση δεν είχαν και καμιά «καβάτζα». Αγωνίζονταν, μάλιστα, σε ένα μαύρο, καταθλιπτικό τοπίο, που κάθε σημαία αγώνα είχε υποσταλεί. Η απογοήτευση διάχυτη σε όλη την ελληνική κοινωνία και –ιδιαίτερα στο χώρο της εργασιακής ζούγκλας– ούτε λόγος για διεκδίκηση ή υπεράσπιση καν των δικαιωμάτων. Παρ’ όλα αυτά, χωρίς δισταγμό, όλες οι εργάτριες-μέλη του σωματείου της ΣΚΟΤ, κατέβηκαν σε απεργία. Άφησαν σπίτια και οικογένειες και έμειναν έξω από το εργοστάσιο για να περιφρουρήσουν την απεργία τους. Η νίκη δεν άργησε να έρθει και να δώσει χαρά και ελπίδα, όχι μόνο στους εργαζόμενους της ΣΚΟΤ, αλλά και στο σύνολο των εργαζομένων που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους.
Η εργοδοσία, όμως δεν ξέχασε! Μετά από πολλούς, εξαντλητικούς μήνες δουλειάς, σε τρεις βάρδιες και με άλλους τόσους εργολαβικούς εργάτες να δουλεύουν, πενταπλασιάζοντας την παραγωγή, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της ΣΚΟΤ βρίσκονται μπροστά στη μονομερή απόφαση της εργοδοσίας για εργασία εκ περιτροπής, γιατί –σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ιδιοκτήτη– έχουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης το Δεκέμβριο.
Πόσο μπορεί, όμως, κανείς να θεωρεί εργασία το να δουλεύει ένας εργάτης τρεις φορές το μήνα(!) και να μην πληρώνεται ούτε καν για αυτή; Πόσο δύσκολο είναι για έναν εργαζόμενο να έρχονται μέρες γιορτών, που χρειάζεται να καλύψει ανάγκες στέγης, τροφής, θέρμανσης, ένδυσης, μετακίνησης και άλλων αναγκών που τρέχουν, χωρίς να μπαίνει κανένας μισθός στο σπίτι;
Οι εργαζόμενοι της ΣΚΟΤ, μην έχοντας πλέον τίποτε να χάσουν, ξαναβρίσκονται έξω από το εργοστάσιο. Διαμαρτύρονται, κοινοποιούν την κατάσταση και απαιτούν απαντήσεις. Απαιτούν να σταματήσει το καθεστώς ομηρίας τους, να ξαναγυρίσουν στη δουλειά τους και να τους δοθούν τα δεδουλευμένα τους.
Σε αυτόν τους τον αγώνα ζητούν και αξίζουν τη συμπαράσταση σωματείων και εργαζομένων. Καταγγέλλουν στο Υπουργείο Εργασίας και στην Επιθεώρηση Εργασίας Ελευσίνας την αυθαιρεσία της εργοδοσίας με στόχο να οριστεί άμεσα εργατική διαφορά για την επίλυση του σοβαρού αυτού ζητήματος.
Η Ταξική Πορεία στηρίζει και αυτόν τον αγώνα των εργαζομένων της ΣΚΟΤ. Εκφράζει την αμέριστη ταξική της αλληλεγγύη στο δίκαια αιτήματά τους και θα συμβάλει όσο μπορεί για τη δικαίωσή τους.
Ο αγώνας των εργαζομένων της ΣΚΟΤ είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων! Και η στήριξή του αποτελεί συμβολή στην υπόθεση της ανατροπής αυτής της βάρβαρης, αντεργατικής πολιτικής που προωθούν οι δυνάμεις του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου, οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Πολιτική που πρόθυμα στηρίζουν οι εκάστοτε ντόπιες κυβερνήσεις, μαζί και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
• Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων της ΣΚΟΤ!
• Να αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα!
• Διεκδικούμε δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς όρους!
Καμιά διασφάλιση δεν είχαν και καμιά «καβάτζα». Αγωνίζονταν, μάλιστα, σε ένα μαύρο, καταθλιπτικό τοπίο, που κάθε σημαία αγώνα είχε υποσταλεί. Η απογοήτευση διάχυτη σε όλη την ελληνική κοινωνία και –ιδιαίτερα στο χώρο της εργασιακής ζούγκλας– ούτε λόγος για διεκδίκηση ή υπεράσπιση καν των δικαιωμάτων. Παρ’ όλα αυτά, χωρίς δισταγμό, όλες οι εργάτριες-μέλη του σωματείου της ΣΚΟΤ, κατέβηκαν σε απεργία. Άφησαν σπίτια και οικογένειες και έμειναν έξω από το εργοστάσιο για να περιφρουρήσουν την απεργία τους. Η νίκη δεν άργησε να έρθει και να δώσει χαρά και ελπίδα, όχι μόνο στους εργαζόμενους της ΣΚΟΤ, αλλά και στο σύνολο των εργαζομένων που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους.
Η εργοδοσία, όμως δεν ξέχασε! Μετά από πολλούς, εξαντλητικούς μήνες δουλειάς, σε τρεις βάρδιες και με άλλους τόσους εργολαβικούς εργάτες να δουλεύουν, πενταπλασιάζοντας την παραγωγή, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της ΣΚΟΤ βρίσκονται μπροστά στη μονομερή απόφαση της εργοδοσίας για εργασία εκ περιτροπής, γιατί –σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ιδιοκτήτη– έχουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης το Δεκέμβριο.
Πόσο μπορεί, όμως, κανείς να θεωρεί εργασία το να δουλεύει ένας εργάτης τρεις φορές το μήνα(!) και να μην πληρώνεται ούτε καν για αυτή; Πόσο δύσκολο είναι για έναν εργαζόμενο να έρχονται μέρες γιορτών, που χρειάζεται να καλύψει ανάγκες στέγης, τροφής, θέρμανσης, ένδυσης, μετακίνησης και άλλων αναγκών που τρέχουν, χωρίς να μπαίνει κανένας μισθός στο σπίτι;
Οι εργαζόμενοι της ΣΚΟΤ, μην έχοντας πλέον τίποτε να χάσουν, ξαναβρίσκονται έξω από το εργοστάσιο. Διαμαρτύρονται, κοινοποιούν την κατάσταση και απαιτούν απαντήσεις. Απαιτούν να σταματήσει το καθεστώς ομηρίας τους, να ξαναγυρίσουν στη δουλειά τους και να τους δοθούν τα δεδουλευμένα τους.
Σε αυτόν τους τον αγώνα ζητούν και αξίζουν τη συμπαράσταση σωματείων και εργαζομένων. Καταγγέλλουν στο Υπουργείο Εργασίας και στην Επιθεώρηση Εργασίας Ελευσίνας την αυθαιρεσία της εργοδοσίας με στόχο να οριστεί άμεσα εργατική διαφορά για την επίλυση του σοβαρού αυτού ζητήματος.
Η Ταξική Πορεία στηρίζει και αυτόν τον αγώνα των εργαζομένων της ΣΚΟΤ. Εκφράζει την αμέριστη ταξική της αλληλεγγύη στο δίκαια αιτήματά τους και θα συμβάλει όσο μπορεί για τη δικαίωσή τους.
Ο αγώνας των εργαζομένων της ΣΚΟΤ είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων! Και η στήριξή του αποτελεί συμβολή στην υπόθεση της ανατροπής αυτής της βάρβαρης, αντεργατικής πολιτικής που προωθούν οι δυνάμεις του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου, οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Πολιτική που πρόθυμα στηρίζουν οι εκάστοτε ντόπιες κυβερνήσεις, μαζί και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
• Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων της ΣΚΟΤ!
• Να αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα!
• Διεκδικούμε δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς όρους!
24/2/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου