Συναυλία αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στα 5μηνα

Συνεχίζουν τον αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά

Με τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβάσεών τους (γύρω στο 95%) να λήγουν έως τη Δευτέρα και Τρίτη, 21 και 22 Δεκέμβρη, οι εργαζόμενοι στα πεντάμηνα των δήμων συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους διεκδικώντας το δικαίωμά τους για πλήρη και σταθερή δουλειά.

Έχοντας ήδη διοργανώσει πανελλαδικές ημέρες δράσης, έχοντας πραγματοποιήσει στην Αθήνα τρεις κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Εργασίας και μια σειρά ακόμη κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, οι συμβασιούχοι με 5μηνες συμβάσεις δηλώνουν τη διάθεσή τους να αγωνιστούν ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της «ανακύκλωσης» εργαζομένων που επιβάλλει ο εργασιακός μεσαίωνας και τα μνημόνια. Στην Αθήνα, από την Τρίτη 15/12 έχουν κατασκηνώσει έξω από το Υπουργείο Εργασίας ενημερώνοντας το λαό και καλώντας σε συμπαράσταση, ενώ για την Παρασκευή 18/12 το «Συντονιστικό αγώνα εργαζομένων στα πεντάμηνα και συμβασιούχων» έχει προγραμματίσει συναυλία αλληλεγγύης στον ίδιο χώρο.

Παράλληλα, πραγματοποιούνται συμβολικές καταλήψεις σε δημαρχεία, παρεμβάσεις σε δημοτικά συμβούλια και κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας έξω από γραφεία του ΟΑΕΔ. Οι συμβασιούχοι καταγγέλλουν την πολιτική του Υπουργείου που ως μόνιμη απάντηση έχει την επίκληση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Προφανώς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης έχουν υποκαταστήσει το δίκιο των εργαζομένων με το «δίκιο» και τις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών.

Από την άλλη μεριά βρίσκονται οι δήμαρχοι που, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύουν πόσο βρόμικο παιχνίδι είναι διατεθειμένοι να παίξουν σε βάρος των εργαζομένων και του λαού προκειμένου να σώσουν τα προσχήματα, αλλά και να πιέσουν για δικό τους όφελος την κεντρική εξουσία. Όλοι αυτοί, μέσω της ΚΕΔΕ και του Πατούλη, δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται να παραμείνουν οι συμβασιούχοι στις δουλειές τους, αλλά τα χέρια τους είναι δεμένα λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης. Χρησιμοποιούν, δηλαδή, τα ίδια επιχειρήματα με την κυβέρνηση, αυτοί που πρωτοστάτησαν στην επέκταση της ελαστικής εργασίας, των εργολαβιών και των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτοί που, με τα ίδια προσχήματα, συνεχίζουν να ξεζουμίζουν το λαό μέσα από υπέρογκα δημοτικά τέλη.

Οι εργαζόμενοι στα πεντάμηνα συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν απ’ όλους αυτούς και ότι μόνο ο δικός τους αγώνας μπορεί να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο. Και το σημαντικότερο σε αυτή τη φάση είναι να μην κυριαρχήσει η απογοήτευση και η μοιρολατρία, αλλά η πίστη στη δύναμη του συλλογικού αγώνα.