Οι εργαζόμενοι στη Speedex, με τον 9ήμερο απεργιακό αγώνα τους, απέδειξαν ότι η απεργία είναι όπλο των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία. Αναδείχτηκε επίσης, ειδικά με την πλατιά στήριξη του κλάδου στις 8 Μαΐου, ότι η αλληλεγγύη από τον υπόλοιπο κλάδο, αλλά και τους εργαζόμενους συνολικά, είναι καθοριστικό ζήτημα που πρέπει να τίθεται σε κάθε απεργιακό αγώνα που ξεσπάει σε έναν χώρο δουλειάς, καθώς η νίκη ενός αγώνα αφήνει παρακαταθήκη για όλους τους εργαζόμενους.
Η εταιρία, κατά τη διάρκεια του μαχητικού αγώνα των εργαζομένων, αξιοποίησε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει στα χέρια της βγάζοντας παράνομες τις απεργίες, προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους απεργούς και τους αλληλέγγυους με αστυνομικές δυνάμεις και μπράβους, απειλώντας με μηνύσεις και προσαγωγές, ενώ δεν δίστασε να υπογράψει συμβάσεις «δανεισμού προσωπικού» μερικών ημερών (μια δυνατότητα που δίνει στους εργοδότες το αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη) για να καλυφθεί η χασούρα. Για ακόμα μια φορά γίνεται ξεκάθαρο ότι κάθε προσπάθεια των εργαζομένων να οργανωθούν και να διεκδικήσουν βρίσκεται αντιμέτωπη με τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Και γι’ αυτό η κατάργησή τους παραμένει επιτακτικός στόχος πάλης για το εργατικό κίνημα!
Ενώ η εταιρία κι οι διάφοροι καλοθελητές της προσπαθούν να στήσουν παγίδες παρουσιάζοντας το ζήτημα της αξιολόγησης σαν «αντικειμενική και ουδέτερη» διαδικασία, οι εργαζόμενοι ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι παντού χρησιμοποιείται ως ακόμη ένα εργαλείο τρομοκρατίας, αυθαιρεσίας και απολύσεων, στα χέρια της εργοδοσίας. Προσπαθούν σε όλους τους χώρους δουλειάς να μας στρέψουν τον έναν ενάντια στον άλλον, λέγοντάς μας ότι το πρόβλημα είναι ο διπλανός μας και όχι η εργοδοσία που μας έχει να δουλεύουμε με μισθούς ψίχουλα, μας απολύει και τσακίζει τα δικαιώματά μας!
Ο αγώνας των εργαζομένων στη Speedex μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί! Στη μάχη απέναντι στην εργοδοσία και το σύστημα, που θέλουν να γκρεμίσουν τις κατακτήσεις μας, να διαλύσουν κάθε εργασιακό μας δικαίωμα και να μας διαχειρίζονται σαν εργαλεία στη διάθεσή τους, έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον. Φοβούνται τους αγώνες μας, γι’ αυτό και προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να τους καταστείλουν! Σε όλους τους χώρους δουλειάς και σε όλους τους κλάδους, οι εργαζόμενοι πρέπει να ζωντανέψουμε τις συλλογικές μας διαδικασίες, να συσπειρωθούμε στα σωματεία μας και να τα μετατρέψουμε σε όπλα στα χέρια μας! Το ζήτημα των απολύσεων και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν είναι ένα ζήτημα «ατομικής επιλογής» αλλά μας αφορά όλους ανεξαιρέτως! Όπως απέδειξε ο 9ήμερος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στη Speedex, ακόμη κι όταν κάποιοι βλέπουν «όρια» στους αγώνες μας, ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε στην επίθεση της εργοδοσίας και να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα είναι ο μαζικός ανυποχώρητος αγώνας. Κανείς εργαζόμενος μόνος του! Με την πλατιά στήριξη και αλληλεγγύη του κόσμου της δουλειάς, να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον, και απέναντι σε όσους θέλουν να διαλύσουν τη ζωή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου