Με σημαντική παρουσία εργαζομένων από διάφορους κλάδους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η σημερινή εκδήλωση ενάντια στις συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις, που συνδιοργάνωσαν συνδικαλιστικές οργανώσεις & κινήσεις, συλλογικότητες και κινήσεις γειτονιάς. Η συζήτηση, που άνοιξε με τοποθετήσεις διωκόμενων συνδικαλιστών από το ΕΚΠΑ και την ΕΛΜΕ Πειραιά, συνεχίστηκε πλούσια και με μεγάλη συμμετοχή. Κοινή συνισταμένη η εκτίμηση πως η ένταση των διώξεων συνδέεται, από τη μια, με την ένταση της επίθεσης του συστήματος σε κάθε δικαίωμα των εργαζομένων και του λαού και, από την άλλη, με την όλο και μεγαλύτερη αναζήτηση αγωνιστικής διεξόδου από τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Το σύστημα, αντιμέτωπο με την αμφισβήτηση του «μονόδρομου» της εξαθλίωσης και της ζωής χωρίς δικαιώματα, δεν έχει «αφηγήματα» για να εξωραΐσει την πολιτική του και καταφεύγει στην ωμή καταστολή. Η απαίτησή του για υποταγή, πρέπει να απαντηθεί με ακόμα πιο αποφασιστική ανάπτυξη μαζικών αντιστάσεων και αγώνων. Και βέβαια με την απαίτηση να σταματήσουν όλες οι συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις!
Οι τοποθετήσεις ανέδειξαν πολλές και σημαντικές πλευρές του ζητήματος. Μεταξύ άλλων, την ανάγκη των εργαζομένων να οργανώνονται και να διεκδικούν συλλογικά κόντρα στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλει το σύστημα και, επομένως, την ανάγκη να υπερασπίζονται και τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. Τη σημασία του χτυπήματος που επέφερε σε αυτά η ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη, που «συμπληρώθηκε» με τον νόμο Γεωργιάδη. Τη σημασία της αλληλεγγύης σε κάθε διωκώμενο αγωνιστή και της συνολικής πάλης ώστε οι διώξεις να σταματήσουν, οι εκδικητικά απολυμένοι να επιστρέψουν στους χώρους δουλειάς τους, η επιχείρηση μαζικής τρομοκράτησης να πέσει στο κενό. Την πλήρη απροθυμία των κυρίαρχων συνδικαλιστικών δυνάμεων, κυβερνητικών και ρεφορμιστικών, να αναδείξουν το ζήτημα των διώξεων με κινηματικούς όρους, ακόμα κι όταν αυτές αφορούν στελέχη τους.