Όχι στην αξιολόγηση στο δημόσιο! Αγώνας ενάντια στη χειραγώγηση και την υποταγή

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ

Το σύστημα αξιολόγησης του ν. 4940/2022 δεν είναι καινούργιο. Αποτελεί συνέχεια της «αξιολόγησης Μητσοτάκη» του ν. 4250/2014 και της αξιολόγησης του ν. 4369/2016 του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει τα ίδια αντιδραστικά και αντεργατικά χαρακτηριστικά. Συνδέει αξιολόγηση με στοχοθεσία. Προβλέπει μια διαρκή διαδικασία ελέγχου και εκφοβισμού με δύο υποχρεωτικές συναντήσεις αξιολογητή-αξιολογούμενου. Μετατρέπει τους δημοσίους υπαλλήλους σε όργανα άσκησης και επιβολής της κυβερνητικής πολιτικής. Αξιολογεί την «προσαρμοστικότητα» των εργαζόμενων μπροστά στην έλλειψη υλικών και υποδομών, την «επίλυση των προβλημάτων και δημιουργικότητά» τους μπροστά στην έλλειψη προσωπικού, τον «προσανατολισμό τους στο αποτέλεσμα» όταν τίποτα δεν λειτουργεί. Απαιτεί, δηλαδή, από τον εργαζόμενο πλήρη υποταγή και αποδοχή της εντατικοποίησης και της εκμετάλλευσης.

Συνδέοντας την αξιολόγηση με μπόνους, με προφανές αντάλλαγμα την απόλυτη συμμόρφωση στις επιταγές της διοίκησης, ενισχύει τα ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και τα αντιδραστικά πρότυπα εργασιακών σχέσεων, εντείνει τις πελατειακές σχέσεις και διασπά τους εργαζόμενους. Εισάγοντας το «πιστοποιητικό ορθής και ολοκληρωμένης εφαρμογής του κοινού πλαισίου αξιολόγησης», συνδέει την αξιολόγηση με τον προγραμματισμό των προσλήψεων, των μετατάξεων και των αποσπάσεων και -γιατί όχι αργότερα- με τη χρηματοδότηση και, εν τέλει, την ύπαρξή μιας δημόσιας υπηρεσίας και των εργαζόμενών της.

Δεν υπάρχει «καλή» και «κακή» αξιολόγηση. Η αξιολόγηση βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής του συστήματος, της ιδεολογικής και πολιτικής επίθεσής του στο λαό. Αποτελεί μέσο χειραγώγησης, πειθάρχησης και υποταγής. Εργαλείο για απολύσεις, μισθολογική καθήλωση, χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών και της μονιμότητας. Είναι όπλο της κάθε κυβέρνησης για την επιβολή της αντεργατικής κι αντιλαϊκής πολιτικής και καμία δεν πρόκειται να το απεμπολήσει. Ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο δημόσιο, ενάντια στα δικαιώματα του λαού σε περίθαλψη, παιδεία και κάθε είδους υπηρεσία.

Ο ν.4940/2022 ψηφίστηκε για να εφαρμοστεί, γι’ αυτό κι η απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ κρίθηκε παράνομη, γι’ αυτό κι ο Βορίδης εξαπολύει απειλές περί πειθαρχικών. Η κυβέρνηση θέλει να τον εφαρμόσει «διά πυρός και σιδήρου». Δεν την ενδιαφέρει μια πρόχειρη διαδικασία, αλλά απαιτεί αποδοχή, υποταγή και συμμόρφωση. Ωστόσο, φοβάται και τις αντιδράσεις των δημοσίων υπαλλήλων, όπου επικρατεί οργή κι αγανάκτηση για τη χρόνια μισθολογική καθήλωση, σε ολοένα χειρότερους όρους δουλειάς. Γι’ αυτό περιλαμβάνει την υποχρεωτικότητα για τους προϊσταμένους, έναν ευάλωτο και ευκολότερα χειραγωγήσιμο «ενδιάμεσο».

Καμιά αυταπάτη δεν χωράει για τη στάση των κυρίαρχων συνδικαλιστικών παρατάξεων. Δεν διαφωνούν με την ουσία της αξιολόγησης και στην πλειοψηφία τους συμμετέχουν σ’ αυτή. Η επιλογή τους απ’ την πρώτη στιγμή να περιοριστούν σε αποφάσεις για απεργία-αποχή δεν είχε σκοπό την προετοιμασία του κλάδου για πραγματικό συλλογικό αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά τον αφοπλισμό του με αυταπάτες περί «εύκολων μαχών».

Μπροστά στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, υπάρχει ανάγκη για συλλογική απάντηση. Να δημιουργήσουμε τους όρους για μαζική και καθολική άρνηση εφαρμογής, έμπρακτη έκφραση της αντίθεσης των εργαζόμενων, μάχη για την ανατροπή του συστήματος αξιολόγησης. Μια ζωντανή μάχη με συνελεύσεις, με αντιπαραθέσεις, με αποφάσεις για απεργιακό αγώνα, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Γνωρίζοντας ότι απέναντί μας οι εργαζόμενοι θα βρούμε τα στρατευμένα ΜΜΕ, την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, τα αστικά δικαστήρια εξοπλισμένα και με τον «νόμο Χατζηδάκη».

Οι νόμοι, ειδικά όταν εντάσσονται στις κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις του συστήματος, δεν ψηφίζονται για «να μείνουν στα χαρτιά», αλλά για να επιβληθούν, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο και μηχανισμό. Η ανατροπή της αξιολόγησης-στοχοθεσίας δεν θα γίνει με εξώδικα, αλλά με μετωπική αντιπαράθεση και συλλογικό αγώνα των εργαζόμενων.

• Μαζικός αγώνας για την ανατροπή της αξιολόγησης!
• Κάτω τα χέρια απ’ τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα!
• Κάτω η αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική!
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!