Ανακοίνωση για τις εξελίξεις γύρω απ' το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠ' ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

1 Ευκαιρία βρήκαν οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στο συνέδριο του εργατικού κέντρου να δείξουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Με μήνυση στα δικαστήρια που κατήγγειλαν τον αποκλεισμό 5 αντιπροσώπων τους -που «εκλέχτηκαν» όχι με ζωντανή αλλά με ηλεκτρονική ψηφοφορία βάση του νόμου έκτρωμα-Χατζηδάκη!- έδωσαν στο κράτος τη δυνατότητα να εφαρμόσει για ακόμη μια φορά τον ν.4808. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μέσα στο εργατικό κίνημα. Ακολουθώντας τα βήματα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που έχει κάνει τα πάντα για να καθηλωθούν οι εργαζόμενοι με σκυμμένο το κεφάλι, έτσι και οι τοπικοί ομοϊδεάτες τους βάζουν πλάτη για να προχωράει η επίθεση της αστικής τάξης και της κυβέρνησης. Η εφαρμογή εν προκειμένω του νόμου που θεσπίζει τη «δουλειά ήλιο με ήλιο» χωρίς δικαιώματα και τον σφιχτό έλεγχο του κράτους στα συνδικάτα. Αυτή είναι η επιλογή τους τώρα που ο λαός στενάζει για την επιβίωση.

2 Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο καθώς η απόφαση του δικαστηρίου για την υποχρέωση εφαρμογής του νόμου απ’ το εργατικό κέντρο, έγινε σεβαστή απ’ την πλειοψηφία και το συνέδριο στις 22 Γενάρη εξέλεξε νέα διοίκηση 13 μέλη με εκλογή από σώμα 97 αντιπροσώπων, έχοντας ενσωματώσει και όσους «εκλέχτηκαν» με ηλεκτρονικές διαδικασίες! Η νέα διοίκηση (8 έδρες ΠΑΜΕ, 3 ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, 1 ΣΥΡΙΖΑ, 1 ΑΝΤΑΡΣΥΑ/Ταξική Ενότητα) είναι η πρώτη διοίκηση που εκλέγεται έχοντας νομιμοποιήσει την εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη! Μια εξέλιξη που δίνει τη δυνατότητα στο κράτος για άπλωμα της εφαρμογής σε κάθε σωματείο, για προχώρημα του ΓΕΜΗΣΟΕ και της απαίτησης για παράδοση λίστας συνδικαλιστών στο κράτος κτλ. Και αυτό είναι μήνυμα που το λαμβάνει η κυβέρνηση και όλη η αντίδραση.

3 Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν την κατάρρευση της γραμμής «ο νόμος να μείνει στα χαρτιά», «να μην εφαρμοστεί στην πράξη». Είναι η απόδειξη του πού οδηγεί αυτή η γραμμή. Το να κάνεις ότι ο νόμος δεν υπάρχει οδηγεί στις 15 του μήνα η πλειοψηφία (ΠΑΜΕ) να βγάζει αγωνιστικές κορώνες για τη «μη εφαρμογή» και μια μέρα μετά τα δικαστήρια να επιλέγει τη σιγή και την κανονικότατη εφαρμογή με τη βούλα όλων των συμμετεχόντων! Κι αμέσως μετά, σα να μην τρέχει τίποτα, να ξαναπανηγυρίζει ότι οι «ταξικές δυνάμεις» του ΠΑΜΕ είναι η πρώτη δύναμη.

4 Να ποια είναι η διαφορά της γραμμής (Ανατροπή του νόμου) που πάλευε και παλεύει μέσα στους χώρους δουλειάς η Ταξική Πορεία. Γιατί ο στόχος της ανατροπής απαιτεί να μπει στο στόχαστρο σαν αιχμή ο νόμος με κεντρικά και πανελλαδικά χαρακτηριστικά. Απαιτεί οργάνωση στη βάση και όχι «αγώνα» της 15μελούς αντιπροσωπίας έξω απ’ τα δικαστήρια! Απαιτεί την αναγνώριση ότι έχει ψηφιστεί και ήδη εφαρμόζεται! Απαιτεί βασικά την υιοθέτηση μιας γραμμής πάλης και σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική στην κατεύθυνση μαζικού κινήματος και όχι απλά την ανάδειξη των «εκπροσώπων» των εργαζομένων. Απαιτεί τον μη σεβασμό των ορίων του κράτους και προϋποθέτει την προετοιμασία για κάτι τέτοιο.

5 Το πρόβλημα του νόμου αυτού οι εργαζόμενοι θα το έχουμε μπροστά μας σε κάθε προσπάθεια για να παλέψουμε για το μεροκάματο, για τη ζωή μας. Αυτή η σύγκρουση χρειάζεται διαδικασίες ζωντανές, συνελεύσεις, ενότητα, αγώνα. Τα όρια αυτών των αποφάσεων δεν μπορεί να καθορίζονται απ’ το κράτος, την κυβέρνηση, την εργοδοσία. Αλλά από εμάς και κόντρα σ' αυτούς.