Εργατικό δυστύχημα στον ηλεκτρικό: Κανένας λιγότερος για τα κέρδη του κεφαλαίου!

 

 

Η 16η Νοέμβρη δεν ξημέρωσε για τον 41 χρόνων εργάτη της ΣΤΑΣΥ, που μαζί άλλους εργάτες εκτελούσε εργασίες συντήρησης των γραμμών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου. Γύρω στις 4:00 το βράδυ Δευτέρας προς Τρίτη, το συνεργείο των εργατών που επέβαινε σε μηχάνημα-βαγόνι ειδικό για τη λείανση των γραμμών διαπίστωσε ότι τα φρένα δεν λειτουργούσαν και ότι το βαγόνι ανέπτυσσε συνεχώς ταχύτητα στην κατηφορική σιδηροτροχιά. Μάταια αναζήτησαν μηχανισμό ασφαλείας καθώς δεν υπήρχε(!!!), ενώ, όταν διαπίστωσαν ότι το μηχάνημα επιτάχυνε συνεχώς, επέλεξαν να πηδήξουν από το βαγόνι για να σωθούν. Δυστυχώς όμως δεν κατάφεραν να σωθούν όλοι, καθώς η ορμή του βαγονιού ήταν ήδη πολύ μεγάλη, ενώ χρειάστηκε να τοποθετηθεί άλλος συρμός στη διαδρομή του προκειμένου η σύγκρουση να σταματήσει την τρελή πορεία του.

Ένας ακόμη νεκρός εργάτης, μία ακόμη είδηση για εργατικό "ατύχημα". Ντελιβεράδες, εργάτες, οικοδόμοι καθημερινά ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή για το μεροκάματο. Και όχι επειδή δεν κάνουν αυτοί καλά τη δουλειά τους, αλλά επειδή οι εργολάβοι και οι εργοδότες απαξιούν ακόμα και για τα στοιχειώδη. Εύλογα, εργατικά σωματεία απαιτούν διερεύνηση του περιστατικού. Πληρούνταν οι προδιαγραφές ασφαλείας; Είχε γίνει συντήρησή του, ή μήπως στα πλαίσια της μείωσης του κόστους ελέγχου και συντήρησης η εταιρεία άφησε έκθετους τους εργάτες σε τέτοιο θανάσιμο κίνδυνο;

Δυστυχώς την απάντηση την γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Όπως και στην πλειοψηφία παρόμοιων περιπτώσεων, η εργοδοσία έδειξε με τον πιο ωμό τρόπο τι είναι αυτό που μετράει πιο πολύ: τα κέρδη της σε βάρος ακόμα και της ανθρώπινης ζωής. Το ξαναζήσαμε πριν από μερικές μέρες με το τραγικό θάνατο του εργάτη της Cosco. Εργάτες εξουθενωμένοι από τα ατελείωτα ωράρια, "γρανάζια" στις μηχανές του κεφαλαίου. Ενίοτε τα "γρανάζια" αυτά σπάνε και αντικαθίστανται με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να αποδοθεί καμία ευθύνη. Άλλωστε, οι νομοθέτες έχουν το βλέμμα στραμμένο σε αυτούς που τους στηρίζουν. Μία κυβέρνηση και ένα πολιτικό προσωπικό υποτελείς και εντολοδόχοι στα θέλω της εξαρτημένης αστικής τάξης. Η ταξικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τον κόσμο της δουλειάς, δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Ακούμε διαρκώς για νεκρούς, αλλά ποτέ για απόδοση ευθυνών. Και από την άλλη πλευρά, η εργατική τάξη χάνει πολλά από τα παιδιά της σε αυτόν τον αγώνα για επιβίωση.

Απέναντι σε αυτήν την αντεργατική λαίλαπα, απέναντι σε αυτήν την επίθεση κυβέρνησης-κεφαλαίου, χρειάζεται να προτάξουμε τις αντιστάσεις μας. Η οργάνωσή μας κόντρα σε αυτούς που δεν διστάζουν να μας αφήσουν να πεθάνουμε, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση και τη διεκδίκηση των ζωών μας.

Κανένας εργάτης λιγότερος!
Διεκδικούμε τη ζωή μας - Αγωνιζόμαστε για δουλειά με δικαιώματα και ασφάλεια!